503. Halina Poświatowska
Chcesz, więc piszę, ale - co na to poradzisz?
Pewnie, że chciałabym przyjść do Ciebie albo żebyś Ty przyszedł. Chcę nic nie
mówić, chcę słuchać. Chcę choć na chwilę pozbyć się tego wielkiego niepokoju,
który jest gorszy niż choroba, który jest chorobą. Nikt nie wie nawet, czemu mi
źle. Nawet - czy będzie lepiej. Jeśli znów nie będziesz pisał przez miesiąc,
pewnie umrę, bo nie można tak ciągle czekać.
Oj Poświatowska, przesadzasz. Od pisania palce się męczą, a od czytania oczy, nie mówiąc o tym, jak mówienie i słuchanie męczy. I w ogóle Ty już dawno nie żyjesz więc nie możesz umrzeć, kłamczucho.
OdpowiedzUsuń