 |
| Franz Kafka |
Uważam, że powinno się w ogóle czytać tylko takie książki, które
człowieka gryzą i dźgają. Gdy książka, którą czytamy, nie budzi nas
uderzeniem pięści w łeb, to po cóż ją czytamy? Żeby nas uszczęśliwiła?
Mój Boże, szczęśliwi bylibyśmy właśnie, w ogóle nie czytając książek, a
takie książki, które nas uszczęśliwiają, moglibyśmy od biedy pisać sami.
Potrzebujemy jednak książek działających na nas jak bardzo bolesne
nieszczęście, jak śmierć kogoś, kto był nam droższy niż my sami. Jak
gdybyśmy zostali porzuceni głęboko w lesie, z dala od ludzi, jak
samobójstwo. Książka musi być siekierą na zamarznięte morze w naszym
wnętrzu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz